Boston Celtics

Menu

Boston Celtics

Historia

   Prawie od początku istnienia (od 1950 r.) do 1966 r. drużyną kierował trener Arnold "Red" Auerbach. Za jego kadencji Celtics zdobył dziewięć tytułów mistrzowskich NBA, z czego osiem zostało wywalczonych rok po roku.
Pierwszy znaczącym posunięciem transferowym Auerbacha było pozyskanie w 1951 r. znakomitego rozgrywającego Boba Cousy. Kilka lat później oddał do St. Louis Hawks dwóch doświadczonych zawodników, Eda Macauleya i Cliffa Hagana, w zamian za prawo pierwszego wyboru w drafcie przed sezonem 1956-1957, zyskując w ten sposób 208-centymetrowego Bill Russella, grającego na pozycji centra. Auerbach zaangażował również K.C. Jonesa i Tommy'ego Heinsohna. Po roku korzystając z przysługującego Celtics wyboru w pierwszej rundzie draftu, dodał do ekipy obrońcę, Sama Jonesa. Z tymi zawodnikami Auerbach zdominował ligę w latach 60.

   Po zakończeniu sezonu 1965-1966 Auerbach przekazał swoje obowiązki Russellowi, który stał się pierwszym w NBA czarnym głównym trenerem. Pod wodzą Russella, pełniącego przez trzy sezony podwójną rolę trenera i zawodnika, Boston Celtics wywalczyli mistrzostwo ligi jeszcze dwa razy. Dorobek ten powiększył się o dwa tytuły w latach 70, gdy trenerem był Heinson, a czołowymi zawodnikami John Havlicek i Dave Cowens.

   Jednak bostończycy już w sezonie 1977-1978 uzyskali poniżej 50% zwycięstw. Wtedy Auerbach, mając prawo pierwszego wyboru w drafcie zdecydował się na Larry'ego Birda. Następne posunięcie Auerbacha polegało na dość skomplikowanym "handlu wymiennym" z Golden State Warriors. "Red" oddał im dwa prawa wyboru w drafcie za centra Roberta Parisha oraz wybór nr. 3, który został wykorzystany później na Kevina McHale'a. Auerbachowi udało się też pozyskać obrońców, Dennisa Johnona i Danny'ego Ainge. W tym składzie Celtics, pod wodzą Larry'ego Birda, pięciokrotnie walczyli wówczas w finałach NBA, trzy razy zdobywając mistrzostwo ligi.

   W 1986, dwa dni po drafcie, umarł utalentowany Len Bias na skutek przedawkowania narkotyków, w 1992 kontuzja wyeliminowała z gry Larry'ego Birda, a w lecie 1993 zmarł nowy lider drużyny, Reggie Lewis. Te wydarzenia zapoczątkowały wielki kryzys w zespole. W 1997 Auerbach ściągnął do Bostonu trenera Ricka Pitino, który wcześniej pomógł wrócić do świetności New York Knicks, a następnie doprowadził drużynę uniwersytetu Kentucky do mistrzostwa uczelnianej ligi NCAA. Pitino dokonał gruntownej przebudowy Boston Celtics, angażując młodych graczy. Trzon zespołu tworzyli: dwaj utalentowani debiutanci – point guard Chauncey Billups (obecna gwiazda Pistons) i wszechstronny Ron Mercer, grający wcześniej w teamie uniwersytetu Kentucky, a także młodzi skrzydłowi Antoine Walker i Eric Williams oraz center Travis Knight. Niestety, duże rotacje kadrowe nie przyniosły efektów. Po rezygnacji Pitino w 2001 r., zespół prowadzili kolejno: Jim O'Brien, Danny Ainge i w końcu Doc Rivers, a zespół przechodził bezustanną przebudowę. W skutek tego, największym sukcesem w ciągu ostatnich 15 lat był zaledwie finał konferencji w 2002 r.

   W 2007 r. zmarł jeden z filarów zespołu, zwiazany z Celtami od 1950 r., długoletni trener, a ostatnio prezydent klubu, Red Auerbach.

   2007 r. przyniósł także największe pozytywne zmiany w składzie od lat. Do zespołu zaangażowano dwie wielkie gwiazdy: Kevina Garnetta i Raya Allena. Wraz z Paulem Pierce mają stanowić trzon nowych Celtów, których stawia się w gronie faworytów ligi w nadchodzącym sezonie.

 

   

 

 

Sukcesy

Mistrzostwa NBA 16: (1957, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1969, 1974, 1976, 1981, 1984, 1986)

Zwycięstwa w konferencji 19: (1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1969, 1974, 1976, 1981, 1984, 1985, 1986, 1987)

Zwycięstwa w dywizji 25: (1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1980, 1981, 1982, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1991, 1992, 2005)