Menu
Boston Celtics
|
Trenerzy
Glenn „Doc”
Rivers
właśnie rozpoczął trzeci sezon pracy jako główny trener Boston Celtics.
Objął swoje stanowisko 29 Kwietnia 2004 roku stając się 16 w historii
trenerem z Bostonu.
W pierwszym sezonie swojej pracy Rivers poprowadził drużynę do bilansu
45-37 (.549) – najlepszego od sezonu 1991-92. Jako czwarty trener w
historii Celtów jest zdobywcą nagrody „Coach of the year” dołączając do
Toma Heinsohna (1972-73), Billa Fitcha (z Cleveland 1975-76 oraz z
Bostonem 1979-80) i Reda Auerbacha (1964-65).
Rivers, urodzony 13 Października 1961 roku, spędził cztery sezony na
stanowisku trenera Orlando Magic. W pierwszym roku swojego pobytu na
Florydzie, mimo negatywnych opinii skazujących „Magików” na bycie
outsiderem ligi, poprowadził zespół do bilansu 41-41 (.500) i został
nagrodzony tytułem „Coach of the year”.
Pomimo „przemeblowanej” drużyny w sezonie 2000-01 kiedy to do zespołu
doszło 8 nowych graczy oraz ze względu na kontuzje zespół opuścił Grant
Hill, „Doc” poprowadził graczy Orlando do bilansu 43-39 (.524). W
trakcie sezonu Magic zaliczyli 9 wygranych z rzędu, kończąc 2 połowę
okresu gier z bilansem 24-17 (.585), który dał zespołowi Orlando miejsce
w Playoff.
W kolejnym sezonie ponownie poprawił bilans (44-38) notując ponownie
znakomitą 2 częśc sezonu. W ostatnim roku swej pracy zanotował z
zespołem bilans 42-40 (.512) realizując po raz 3 w karierze plan awansu
do playoffs. Jako trener Magic osiągnął bilans 171-168 (.506) i
zakończył swą pracę 17 Listopada 2003. W roku 2003-04 pracował dla
stacji ABC Sports sporządzając analizy meczów NBA wraz z Alem Michaelsem.
Obecny Trener Celtów jako gracz występował 13 sezonów na parkietów NBA.
Grał kolejno dla Atlanty Hawks (1983-84 do 1990-91), LA Clippers
(1991-92), NY Knicks (1992-93 do 1993-94) i San Antonio Spurs (1994-95
do 1995-96). Będąc zawodnikiem min. Pata Rileya, Larrego Brona i Mik’a
Fratello. Zakończył karierę ze średnimi 10.9 punkta, 5,9 asysty i 3
zbiórki na 864 mecze. W playoffs rozegrał 81 meczów, w których zdobywał
średnio 11,4 punkta, 5,9 asysty i 3,3 zbiórki. W jego najlepszym sezonie
1986-87 notował double- double (12,8 punkta i 10 asyst na mecz) i został
wybrany do drużyny gwiazd NBA w roku 1988. Najlepsze punktowe zdobycze
Glenn notował w sezonie 1990-91 – 15,2 punkta na mecz. Jego rekord w
liczbie zdobytych punktów – 37, odnotował 4 Lutego 1988 roku w meczu z
Seattle Supersonics. Zasłynął również rekordem 15 asyst w jednej połowie
meczu playoff (w sezonie 1987-88 przeciwko Celtics).
Został wybrany w 2 rundzie draftu 1983 roku (z nr. 31) przez Atlanta
Hawks. W sezonie 1986-87 Rivers zanotował 823 asysty w sezonie i
ustanawiając tym rekord ekipy z Atlanty. Jego pseudonim „Doc” pochodzi z
czasów licealnych, gdziej jako uczeń Proviso East High School w Maywood
(stan Ilinois) był trenowany przez Rocka Majerusa.
W reprezentacji występował jako junior – w 1982 roku poprowadził USA do
drugiego miejsca w Mistrzostwach Świata, zdobywając średnio 18,6 punkta
na mecz. Jako drugi trener pomógł USA zdobyc złoty medal na turnieju w
Australii.
Rivers zdobył naukowy tytuł prawnika – politologa na Uniwersytecie
Marquette w roku 1985. Po sezonie 1999-00 został ogłoszony trenerem roku
przez Ranibow Sports Awards, gdzie pod lupę brano również wyniki poza
sportowe.
Poza trenerką Rivers jest aktywnym członkiem All-Star Advisory Council-
organizacji wspierającej młode talenty biorącej udział w wspieraniu
męskiej i żeńskiej koszykówki juniorskiej.
Glenn i jego żona Kris mają czwórkę dzieci: Jeremaich, Callie, Austina i
Spencera.
Tom Thibodeau
w tym roku rozpoczął pracę w Boston Celtics jako drugi trener i
specjalista od gry defensywnej. Jego kariera trenerska rozpoczęła się w
1981 roku na Salem State College, Początkowo pracował jako asystent
trenera drużyny akademickiej, lecz w 1984 roku został głównym coachem po
czym w następnym sezonie przeniósł się na ławkę trenerską na Harvardzie.
Swoją karierę w NBA rozpoczął w 1989 roku jako asystent Billa Musselmana
w Minnesota Timberwolves. Po 2 sezonach przeniósł się do Seattle i
pracował jako poszukiwacz młodych talentów. Kolejne 2 sezony to praca w
San Antonio gdzie pomagał w pracy głównemu trenerowi. Identyczną posadę
objął w Philadelphia 76ers, gdzie spędził 2 lata.
Najdłuższy i najbardziej owocny okres pracy to pobyt w Nowym Jorku,
gdzie pracował 7 lat. W czasie pracy z Knicks jako drugi trener,
doprowadził drużynę do finału NBA w 1999 roku. W sezonie 2000-01 zespół
z Nowego Jorku tracił mniej niż 100 punktów w 33 meczach, co pokazuje
jak dobrze potrafi prowadzi defensywną grę drużyny. W roku 2000 wraz z
Jeffem Van Gudym pomagał tenowac drużynę gwiazd wschodu podczas All-Star
Weekend. Kolejne lata to praca w Houston Rockets, gdzie wraz z Van Gudym
pomagał kształtowac takie postacie jak Yao Ming czy Tracy McGrady.
Przed obecnym sezonem Doc Rivers szukał sprawdzonego pomocnika i jak
pokazują mecze preseason oraz pierwsze sezonu zasadniczego, takiego
uzyskał. W pierwszych pięciu meczach Celtowie zaledwie raz stracili
więcej niż 100 punktów. Miejmy nadzieję, że praca Toma Thibondeau
przyniesie oczekiwane efekty i pomoże zespołowi z Bostonu w awansie do
playoffs.
Aarmond Hill
– asystent
Kevin Eastman
– asystent
Clifford Ray
– asystent
Brian Doo
– specjalista od przygotowania fizycznego i wytrzymałościowego
Walter Northon
– specjalista od przygotowania fizycznego fizycznego i
wytrzymałościowego
Ed
Lacerte
– specjalista od przygotowania atletycznego
|